Ajuna is hier wars van, want het gaat haar om iets heel anders. Hoe maak ik contact met de werkelijkheid, hoe kan ik het doseren en krijg ik er beter grip op. Fotografie is voor haar een medicijn, of een onmisbaar gereedschap. Zonder radar ga je niet de zee op.
We krijgen dus niet alleen een mooie inkijk in Ajuna's woonbuurt en vriendengroep. Daar waar tot in de vroege uurtjes muziek wordt gedraaid, plekken met weinig luxe maar des te meer vrijheid. Zo zien we een bebloede tong, duiven op een metrohalte, voeten onder een douche. Maar we krijgen ook een blik in Ajuna's hoofd en hoe elk moment gerangschikt wordt overwogen als ervaring. Het boek geeft de kijker de ruimte om beelden te combineren, zodat verschillende narratieven ontstaan, en je blijft herinterpreteren.
Inmiddels ben ik ook fan van Ajuna's instagram page, die scherp is en humoristisch. Het was we een genoegen haar project te volgen, en weet dat er nog veel meer in haar mars zit.'
-Jan Adriaans, 2022